Piotr z Alkantary (ur. 1499, zm. 18 października 1562) - hiszpański franciszkanin, kapłan i mistyk. Beatyfikowany w 1622 r., kanonizowany w 1669.
Przed wstąpieniem do zakonu: Juan de Garabito y Vilela de Sanabria. Pochodził ze szlacheckiej rodziny, studiował gramatykę, filozofię i prawo. W 1515 r. przyjął habit franciszkański i imię Piotra z Alkantary. W 1524 r. przyjął święcenia kapłańskie. Znany i ceniony kaznodzieja, od 1538 przełożony prowincji pw. Świętego Gabriela. Reformator, zwolennik rygoryzmu i odnowienia ówczesnego życia zakonnego. Autor "Tratado de la Oración y Meditación", "Tres cosas para aprovechar mucho en poco tiempo", "Comentario al salmo Miserere" oraz listów.
