W czasach gdy fundamenty zaczynają się chwiać a autorytety zdają się gubić na drogach prawdy, napomnienie jest niczym światło latarni dla dryfującego statku. Szczególnie Kościołowi i Jego Pasterzom wydaje się ono być potrzebne. Dziś coraz częściej duszpasterstwo staje się antyduszpasterstwem.
Duchowni nauczają pokrętnych doktryn, które prowadzą do stylu życia sprzecznego z wolą Bożą. Stawianie ducha tego świata za wzór staje się normą. Usprawiedliwia się przy tym życie w sprzeczności z wolą Bożą, która mówi na przykład o nierozerwalności małżeństwa. Niewątpliwie nadużycie pojęcia „duszpasterstwo” osiągnęło w ostatnich latach szczyt.
W swojej książce Guido Vignelli trafnie diagnozuje kondycję współczesnego Kościoła opierając się o ustalenia ostatnich synodów, które obradowały głównie na temat małżeństwa i jego roli w świecie. Wskazuje przy tym na słowa-klucze, które w tych debatach wznieciły nowe wątpliwości i niepewność. Jak właściwie rozumieć te pojęcia? Czy można się im przeciwstawić? Odpowiedzi udzielają karty tej książki.
PRZEDMOWA
WSTĘP
DUSZPASTERSTWO
Czyli nowa strategia kościelna
MIŁOSIERDZIE
Czyli duch nowego duszpasterstwa
SŁUCHANIE
Czyli założenie nowego duszpasterstwa
ROZEZNANIE
Czyli metoda diagnozy sytuacji duszpasterskich
TOWARZYSZENIE
Czyli terapeutyczna metoda nowego duszpasterstwa
INTEGRACJA
Czyli ostateczny cel nowego duszpasterstwa
ZAKOŃCZENIE
Niebezpieczeństwo „antymowy” sprzyjającej chaosowi w Kościele
DODATEK
„Niedostrzegalna przemiana ideologiczna”